شریفه سرگلزایی - هیئت علمی شهرسازی دانشگاه زابل
بهروز یکتانیا - کارشناسی شهرسازی، دانشگاه زابل

موضوع بهسازی مراکز قدیمی شهره ا در یکی دو دهه ی اخیر مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهری قرارگرفته و کم و بیش اقدامهایی در این زمینه انجام شده است، اما اکثر این طرحها ی بهسازی و نوسازی شهری به سرانجام نرسیده و با مشکلات زیاد و توقف های طولانی رو به رو بوده اند.به نظر میرسد، از آن جا که "مرد م" در تهیه، اجرا و نظارت بر این طرحها نقش جدی نداشته اند، طرحها ی مذکور از اهداف خود بازمانده وبهسازی قابل قبول و کارآمدی انجا م نگردیده است. هدف از این تحقیق ارزیابی میزان مشارکت شهروندان محله گاوکشهای زابل در نوسازی بافت فرسوده، بررسی چال شها و ارائه راهکارهای بهبود وضع موجود است. در این مقاله از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزا رSuperDecision برای ارزیابی میزان مشارکت شهروندان در نوساز ی بافت فرسوده مرکز شهر زابل انتخاب شده است. به منظور تدوین شاخص های ارزیابی، ابتدا به بررسی نظریه های مرتبط با "مشارکت شهروندان، نوسازی و بافت فرسوده شهر ی" پرداخته، سپس وضع موجود وبستر فعلی محله گاوکش های شهر زابل بررسی و ۲۸۲ پرسشنامه با ساکنان و ۱۲ پرسشنامه با کارشناسان و ذی نفعان نوسازی بافت فرسودهشهر زابل انجام گرفت. نتایج تحلیل ها نشان میدهد که شاخص ) ۱A( و ) A۲ ( با ضریب ۰.۰۴۴۲۵۵ ، بیشترین امتیاز را در میان شاخصها ی ارزیابی منتخب داراست. بنابراین براساس یافته های این مقاله، شاخص اعتماد اجتماعی و همبستگی در محله گاوکش ها دارای سطح قابل قبول ی می باشد ولی متاسفانه با توجه به امتیاز پایین شاخص ) ۳A( و ) ۴A( میتوان ارزیابی نمود که حس تعلق به محله و رضایت از عملکرد مدیریت شهری در سطح پایین تری قرار دارند که نیازمند راهکار و برنامه ریزی مناسب هستند.

مشارکت شهروندان، نوسازی، بافت فرسوده، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی