هانتولوژی و سایه مداوم رخوت بر کاروانسراهای درون شهری با رویکرد ظرفین بازگویی مورد کاوی: کاروانسرای گلشن همدان

در همه زمان ها دادوستد مبین نیاز انسان ها بوده است . ماهیت واقعی آن در دوره های مختلف تاریخ حفظ شده و لیکن شکل آن تغییر کرده، در گذشته خاستگاه آن در بافت تنیده شهرها بیشتر محسوس و ملموس بود. شیوه زندگی و پیوند آن با مسائل ئیدلوژی بر نظام تجارت سایه انداخته و قرائن موجود حاکی از این داستان است که برآوردن انتظارات همواره مطلوب نظر می باشد. در الگو بازارهای ایرانی ضمن حفظ سنت ها نمودهای قبلی به گونه ای دیگر متجلی می شود. تدابیر و روش هایی در تفکر معماران قدیمی، کاروانسراهای درون شهری را معرفی می کند اینجا محملی خواهد بود که هویت و ارزش ها پدیدار می شود و یک عنصر تکمیل کننده در مجموعه بازار شکل می گیرد. بخشی از تداوم فعالیت های تجاری، انتقال تجارب، تبادل افکار در کاروان سراها رقم می خورد. بازار همدان منبعث از این رویه فکری است، شهر با استقرار خود در کنار راه ابریشم می خواهد از تمام مواهب موجود بهره مند شود و از حالت انفعالی خارج شده و بهتر نمایان شود. سوال اصلی تحقیق بدین صورت مطرح می شود: مکان هایی که روزی به عنوان بستر تجارت و انتشار آراء و مفاهیم بوده، چگونه می تواند رنگ و بوی خود را از دست داده و روز به روز بی رمق تر و ضعیف تر شود و نشانه رخوت در آن متبلور شود. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی توصیفی و مراجعات میدانی است در پاسخ عوامل اصلی رکود و بازسازی نظام تجارت در این مکان بیان می شود و سعی می شود تصویری روشن از این کارنامه چندین ساله با رویکرد ظرفیت بازگویی در قالب ترسیم الگوریتم تقویت فراهم شود.

Keywords:

هانتولوژی , کاروان سرهای درون شهری- نظام تجارت- نشانه رخوت- ظرفیت بازگویی- الگوریتم تقویت