علی ریگی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، موسسه آموزش عالی پرتو، زاهدان، ایران

بافت و محیط کالبدی شهر ترکیبی از دو عنصر توده و فضا است و تفاوت های فیزیکی شهرها از نحوه ترکیب و مقدار توده های ساختمانی و فضا به وجود می آیند. اگر تمام بناهای ساخته شده توسط بشر اعم از ساختمان های مسکونی، عمومی و... به عنوان توده ساختمانی در مجموعه بافت شهری تلقی شوند، بخش قابل توجهی از فضاهای میان آن ها به معابر شبکه حمل ونقل اختصاص می یابند. با گذشت زمان و رشد استفاده از اتومبیل در بافت شهری شهر ایرانشهر، مشکلات ترافیکی پدیدار شدند. همچنین به دلیل کاربری های مختلف تجاری، تاریخی و ... در محدوده مرکزی شهر ایرانشهر، ضعف ساختار شبکه ارتباطی و حجم عظیم تردد سطح شهر، مشکلات ترافیکی بروز یافته است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی معضلات ترافیکی شبکه معابر بافت مرکزی ایرانشهر و رتبه بندی معابر مهم بافت مرکزی، انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات ترکیبی از روش های اسنادی و میدانی است. جامعه آماری تحقیق، شهروندان ۱۵ سال به بالای شهر ایرانشهر (۹۰۹۱۶ نفر ) می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۲ نفر از آنها به عنوان جامعه نمونه انتخاب گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل سلسله مراتبی (تاپسیس) انجام گردیده است و به سطح بندی شبکه معابر بافت مرکزی شهر ایرانشهر پرداخته شده است که در نهایت مشخص شد معبر امام خمینی مطلوب ترین و معبر کلات نامطلوب-ترین وضعیت ترافیکی را در بافت مرکزی شهر ایرانشهر دارند.

ترافیک، معابر، بافت مرکزی، ایرانشهر