رسول سوری - گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران

در این مقاله پایداری در معماری و طراحی باغ های ایرانی با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی مورد بررسی قرار گرفته است. سیر تحول طراحی باغ در دوره صفویه نیز همانند زنجیره ای به دوره ی تیموریان مرتبط بوده و در دوران قاجاریه به علت ارتباطات فرهنگی گسترده ایران با اروپا نشانه هایی از الگوی باغ سازی اروپایی در باغ های ایران نفوذ کرد.(پیرنیا،۱۳۷۳) از منابع کتابخانه ای، کتاب، مشاهدات میدانی، تحلیل نمونه های موردی استفاده و تحلیل شد، چگونگی قرارگیری و احداث عمارت ها در محور شرقی- غربی در طراحی باغ های ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. الگو ها و نمونه های موردی از مناطق مختلف با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و آب و هوا انتخاب و تشریح شد، شباهت ها و تفاوت ها مشخص گردید، یافته ها و نتایج تحقیق معرفی شدند. باغ های ایرانی که در محور شرقی- غربی گسترده بودند، نشانه ای از سکونت دائم بودند، الگوی سکونت و اقامت در باغ های ایران بررسی شد، باغ های ایرانی خارج از شهر غالبا به قصد اقامت موقت یا توقف بین راهی احداث و مورد استفاده قرار می گرفته است(انصاری،۱۳۷۸: ۲۲-۲۷).لذا سکونت در آن، تابع شرایط کوتاه مدت بوده است. در حالی که اگر اقامت ثابت در تمام فصول جریان داشته باشد طبعا معماری و اجزای باغ متفاوت خواهد شد

باغ، باغ ایرانی، پایداری،معاصر