جایگاه معماری بومی در جهت حفظ و ارتقای توسعه پایدار شهری با بررسی مرکز فرهنگی رونگ هرمز
عنوان مقاله: جایگاه معماری بومی در جهت حفظ و ارتقای توسعه پایدار شهری با بررسی مرکز فرهنگی رونگ هرمز
شناسه ملی مقاله: ICRSIE06_668
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا در سال 1400
شناسه ملی مقاله: ICRSIE06_668
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محسن مظفری - کارشناس ارشد معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
خلاصه مقاله:
محسن مظفری - کارشناس ارشد معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
معماری بومی با آنکه در طول تاریخ دستخوش پدیده های دگرگون کننده بوده توانسته هویت ویژه خود را حفظ کندشهرها به عنوان یک سیستم به واسطه ی کمک به تامین اهداف انسانی تداوم یافته اند. دراین راستا استفاده و همسو کردن معماری بومی با توسعه پایدار از وظایف معماران است. از اینکه توسعه پایدار در عمل چند معنا میدهد،چارچوبهای آن چیست و اجزای مفهومی آن کدامند، موضوعاتی است که در کشور ما نیزبه طورلازم به آن است توجه نشده است. هدف این مقاله پرداختن به این امر و بسط مفهومی توسعه پایدار است که در چند زمینه صورت گرفته است. هدف از نگارش این مقاله بیان اهمیت و جایگاه معماری بومی در جهت حفظ و ارتقای توسعه پایدار شهری با بررسی نمونه موفق مرکز فرهنگی رونگ هرمز در این زمینه می باشد.
کلمات کلیدی: معماری بومی، توسعه پایدار شهری، مرکز فرهنگی، رونگ هرمز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1408333/