بررسی بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی همخون و غیرهمخون در دانشگاه های برتر کشور
عنوان مقاله: بررسی بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی همخون و غیرهمخون در دانشگاه های برتر کشور
شناسه ملی مقاله: JR_CJS-8-2_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_CJS-8-2_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محسن نظرزاده زارع - Department of Educational Sciences, Faculty of Literature and Humanities, Malayer University, Malayer, Iran
امیرحسین مردانی - Medical Ethics and History of Medicine Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
محسن نظرزاده زارع - Department of Educational Sciences, Faculty of Literature and Humanities, Malayer University, Malayer, Iran
امیرحسین مردانی - Medical Ethics and History of Medicine Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سابقه و هدف: تاثیرات همخونی آکادمیک بر میزان بهره وری پژوهشی در هر نظام آموزش عالی ممکن است متفاوت باشد؛ بنابراین، این پژوهش با بررسی بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی همخون و غیرهمخون در سه دانشگاه برتر کشور، این مسئله را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر جزوه پژوهش های کمی از نوع توصیفی است که با استفاده از روش علم سنجی انجام شده است. جامعه پژوهش شامل اعضای هیئت علمی همخون و غیرهمخون با مرتبه استادیار از سه دانشگاه برتر کشور در نظام رتبه بندی شانگهای بودند که براساس شاخص های بهره وری پژوهشی در سه حوزه فنی- مهندسی، علوم پزشکی، و علوم انسانی- اجتماعی، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها در این پژوهش، پایگاه اسکوپوس بود.
یافته ها: یافته های اصلی این پژوهش نشان داد اعضای هیئت علمی همخون ۲۶% بیشتر از اعضای غیرهمخون خروجی انتشاراتی داشته اند. علاوه بر این، میزان استنادات و اچ ایندکس انتشارات اعضای همخون، به ترتیب با ۲۴/۴% و ۵/۱% بیشتر از اعضای غیرهمخون است. در جذب منابع مالی پژوهشی اعضای غیرهمخون نسبت به اعضای همخون موفق تر بودند. اعضای همخون با ۴۰/۲۶% تمایل بیشتری به همکاری درون سازمانی و اعضای غیرهمخون با ۱۳/۵۴% تمایل بیشتری به همکاری بین المللی داشته اند.
نتیجه گیری: درمجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که اثر گذاری پژوهشی اعضای همخون نسبت به غیرهمخون بیشتر است. همچنین میزان جذب منابع مالی پژوهش توسط اعضای غیرهمخون نسبت به همخون بیشتر است و در نهایت اعضای همخون تمایل به همکاری درون سازمانی داشتند، در حالی که اعضای غیرهمخون تمایل به همکاری بین المللی داشتند.
کلمات کلیدی: Academic inbreeding, Inbred faculties, Non-inbred faculties, Research productivity, Iranian universities, همخونی آکادمیک, اعضای همخون, اعضای غیرهمخون, بهره وری پژوهشی, دانشگاه های ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1408711/