کاربرد شاخص های اکولوژی چشم انداز در پایش و ارزیابی بیابان زایی (مطالعه موردی: منطقه عمرانی گناباد)
عنوان مقاله: کاربرد شاخص های اکولوژی چشم انداز در پایش و ارزیابی بیابان زایی (مطالعه موردی: منطقه عمرانی گناباد)
شناسه ملی مقاله: JR_GERAZ-8-2_006
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_GERAZ-8-2_006
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسعود عشقی زاده - استادیار علوم و مهندسی آبخیزداری، مجتمع آموزش عالی گناباد، گناباد، ایران
خلاصه مقاله:
مسعود عشقی زاده - استادیار علوم و مهندسی آبخیزداری، مجتمع آموزش عالی گناباد، گناباد، ایران
بیابانزایی، یکی از مهمترین پدیدههای تهدیدکننده، در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک است. تغییرات اقلیمی و فعالیتهای بیرویه انسانها، سبب افزایش سرعت بیابان زایی و توسعه بیابان در این مناطق شده است. کاربرد شاخصهای اکولوژیکی چشمانداز، روشی ساده و کاربردی برای پایش و ارزیابی گسترش بیابان و بیابانزایی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی توانایی این شاخصها در پایش و ارزیابی بیابانزایی در یکی از کانونهای اصلی بحران فرسایس بادی در منطقه عمرانی شهرستان گناباد واقع در جنوب خراسان رضوی صورت گرفت. در مرحله اول، نقشه کاربری و پوشش سطح زمین با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست ۵ و لندست ۸ در دو مقطع زمانی ۱۳۶۶ و ۱۳۹۶ تهیه و نقشه عناصر چشم انداز آنها ترسیم شد؛ سپس مقادیر شاخصهای تنوع، غالبیت و تناسب عناصر چشم انداز منطقه مورد مطالعه، برای هر یک از این سالها محاسبه شد و اختلاف آنها از روش مدل ماتریس مارکو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد، سال ۱۳۹۶ نسبت به ۱۳۶۶، مقدار شاخصهای تنوع و تناسب به ترتیب، ۳۱۵/۰ و ۱۳۵/۰ افزایش و مقدار شاخص غالبیت، ۳۱۵/۰ کاهش داشته است؛ همچنین مدل ماتریس مارکو نشان داد وسعت اراضی مرتعی، ۴/۱۰% کاهش یافته، اما ۷/۱% بر وسعت تپههای ماسهای و کفههای رسی بدون پوشش در منطقه مورد مطالعه افزوده شده است که به طور متوسط، مقدار ۲۰ هکتار در سال است. بر این اساس، در صورت رها شدن اراضی آبی در اثر کمبود منابع آبی، بی درنگ بیابانزایی در منطقه شدیدتر شده و اثر قوی و فزاینده چشماندازهای بیابانی بر روی کل چشمانداز قابل مشاهده خواهد بود.
کلمات کلیدی: بیابانزایی, چشمانداز, تناسب, تنوع, غالبیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1408766/