حجت عباسی - دانشجوی دانشگاه تربیت مدرس

گسترش اسطوره در بطن اثری پویا و ریشه دار چون مثنوی معنوی، درنگ و ژرف بینی بیشتری از دیگر متون می طلبد. پیوند این اثر با عوالم اسطوره ای باعث شده است متنی چند لایه شکل بگیرد و نوعی فضای رمزآلود و گسترده در سراسر متن احساس شود که درک آن را به فراتر رفتن از عوالم شناخته شده ظاهری موقوف می کند. اسطوره های درخت زندگانی، درخت خروب و اسطوره منشا گیاهی انسان - که در مثنوی بدان ها اشاره شده است - از جمله مواردی هستند که متن را به این سمت و سو حرکت می دهند و با هستی شناسی ابتدایی انسان پیوند می خورند. در این نوشتار با قراردادن این سه اسطوره در کنار موارد دیگر و توضیح آن ها در ارتباط با دیگر اساطیر، تلاش شده است درکی درست از این اسطوره ها به دست داده شود.

اسطوره های گیاهی, درخت زندگانی, منشا گیاهی انسان, درخت خروب