میر جلیل اکرمی - هیئت علمی دانشگاه تبریز

میان شعر حافظ و کلام غیبی قران پیوستکی وجود دارد و این پیوستکی تنها در پیوندهای لفظی و معنایی خلاصه نمی گردد بلکه فراتر از آنها اسلوب بین بیانی و ساختار زبانی را نیز در بر می گرد. نوشتار حافظ سعی دارد آثار و نشانه های ساختار زبان و فنون بلاقی فنون کریم را در صورت و ساختمان غزل حافظ بررمی نماید. موضوعات عمده بحث عبارتند از : شیوهبیان و ترکیب کلام ، تنوع موضه ع در محور افقی تعدد وجو ه معانی، صحنه های زبان حافظ، تصویر سازی بیانی در شعر حافظ از قبیل : تشبیه، استعار.، تمثیل، ارسال المثل با بهره جویی از آیات قرآن.

قران, حافظ, اسلوب, تشابه, بلاغت