بازنگری نقش طراحی شهری با رویکرد پیاده مداری

پیاده راه ها، معابری با بالاترین حد نقش اجتماعی هستند، که در آنها تسلط کامل با عابر پیاده بوده وپیاده راه های ابزاری برایفعالیت جمعی به خصوص در ارتباط با اقتصاد شهری، کیفیت محیطی و سلامت اجتماعی اند، پیاده راه ها (محورهای پیادهشهری) محل حضور همه شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعی شان است. این فضا ها در مقیاس همه شهر عمل کرده وپذیرای گروه های مختلفی از شهروندان هستند، باید این محیط ها را به صورتی طراحی کرد که بتواند پاسخگوی نیازهای همهی قشر جامعه اعم از (کودک، نوجوان، جوان، میانسال، مسن و...) باشد، از این رو طراحی یک پیاده راه از اهمیت زیادی برخورداراست، که با استفاده از مشارکت مردم و رعایت ضوابط طراحی می توانیم به مکانی برای پیاده روی، گردهمایی، ارتباط و... دستیابیم. با امید این که جنبش پیاده راه سازی در کشورمان با روندی درست رو به رشد رود . حرکت پیاده یکی از اجزای تفکیکناپذیر حرکت عمومی در شهر و مسیر های پیاده نیز بخش مهمی از شبکه حمل ونقل درون شهری هستند . از این رو پیادگاندارای اهمیت ویژه ای هستند که تا حدودی به دست فراموشی سپرده شده اند. طراحی پیاده راه ها و ترویج این جنبش در کشوربه تازگی گسترش پیدا کرده و این نیاز و استقبال مردم از این پیاده راه ها بسیار زیاد بوده است.

Keywords:

پیاده راه , محیط شهری مطلوب , پایداری , طراحی پیاده راه