آزاده قرائی - استاد گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران
بهار دیانتی - کارشناس شهرسازی،گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران

امروزه هجوم گسترده جمعیت به سوی کلانشهرها بعلت تمرکز خدمات متنوع، بویژه کلانشهر تهران، بر همگان امری واضحاست. با گسترش این مادرشهر و خوابگاهی بودن تعداد عمدهای از شهرهای پیرامونی جدید اطراف آن از جمله شهر کرج،پدیده جدیدی از جابجایی جمعیتی با هدف اشتغال و عمدتا در مدت زمان کوتاه در حوزه های شهری شکل گرفته که بهآن سفرهای آونگی گفته میشود. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی پیامدهای سفرهای آونگی بر سلامت روان انجام شده است.دو شهر تهران و کرج به دلیل جمعیت شناور بالا نسبت به سایر شهرهای کشور بهعنوان نمونه موردی مسئله، مورد مطالعهقرار گرفته اند. برای ارزیابی ارتباط میان سفر آونگی و سلامت روان، ۱۰ شاخص شامل ۷ متغیر مستقل و ۳ متغیر وابستهدر نظر گرفته شده است. متغیرهای مستقل شامل مشخصه های سفر آونگی از جمله نوع سفر، زمان سفر، مسافت سفر،هزینه سفر و فاکتورهای شخصیتی شامل سن، جنسیت و سطح تحصیلات میباشد. متغیرهای وابسته دربرگیرندهمشخصه های سلامت روان اعم از رضایتمندی ذهنی، رضایتمندی شغلی و سلامت روحی میباشد. حجم جامعه آماری باتوجه به رابطه کوکران ۳۵۰ نفر بوده و روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و بصورت پیمایشی می باشد. برایتحلیل داده های حاصل شده از پرسشنامه، از روش ضریب همبستگی پیرسون در محیط نرم افزار SPSS استفاده شده است.در انتها نتایج حاکی از آن است که سفر های آونگی روزمره میان دو شهر تهران و کرج، نتیجه منفی بر سلامت روانشهروندان دارد و مقدار ضریب همبستگی بدست آمده میان دو متغیر سفرهای آونگی و سلامت روان برابر با ۰.۲۸ - است.

سفرهای آونگی، سلامت روان، سفرهای شغلی، رضایتمندی ذهنی