ارتباط بین سلامت روان، دینداری و خودکارآمدی در بین مددجویان تحت پوشش مرکز خدمات بهزیستی + زندگی ۴۱۲۴ شهرستان آباده (تحت نظارت اداره کل بهزیستی استان فارس)

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی؛ بهزیستی یعنی: افزایش سطح زندگی افراد با توجه به سه مولفه ۱- استاندارد زندگی ۲- سطح زندگی ۳- کیفیت زندگی. افرادی که زیر این استاندارهای اعلام شده می باشند به عنوان مددجو اعلام می گردند که برای بالا بردن سطح کیفیت زندگی آنان از خدمات سازمانی به نام "بهزیستی" استفاده می کنند درراستای خدمات دولت الکترونیک از سال ۱۳۹۹ مراکزی تحت عنوان مرکز + زندگی ایجاد گردید که خدمت رسانی را بهمددجویان تحت پوشش این سازمان تسریع گرداند با توجه به این مهم؛ این پژوهش سعی در بررسی ارتباط بین سلامتروان، دینداری و خودکارامدی در بین مددجویان تحت پوشش مرکز خدمات بهزیستی + زندگی ۴۱۲۴ شهرستان آباده(تحت نظارت اداره کل بهزیستی استان فارس) در سال ۱۴۰۰ را دارد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعهآماری شامل مددجویان تحت پوشش واحد امور اجتماعی مرکز خدمات بهزیستی +زندگی ۴۱۲۴ در سال ۱۴۰۰ می باشدکه نمونه این پژوهش ۷۰ نفر (۲۰ مرد و ۵۰ زن) که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهششامل: مقیاس سلامت روان؛ مقیاس دینداری و مقیاس خودکارآمدی می باشد. نتایج حاکی از آن است که بین سلامتروان، دینداری و خودکارامدی جامعه هدف رابطه ی مثبت معنادار وجود دارد. شاید بتوان گفت؛ مددجویی که می تواندبه فشارهای معمول زندگی روزمره غلبه کند و یک زندگی مستقل داشته باشد را می توان به عنوان یک فرد دارایسلامت روان معرفی کرد. که دینداری و توکل داشتن به قدرت لایزال الهی در کنار ان باعث تقویت قدرت خودکارامدیانان برای بالا بردن کیفیت زندگی می گردد.

Keywords:

سلامت روان , دینداری , خودکارامدی , مددجو , مرکز خدمات بهزیستی + زندگی ۴۱۲۴