ماهان عطشان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا
مجید میرزایی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا
آرزو میرزایی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا
زهرا شاهی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا
فهیمه اصفهانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا
هدی گندمکار - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا

برنامه ی Quiet Time (زمان سکوت) در شروع و انتهای روز در مدرسه، ۱۵ دقیقه فرصت فراهم می کند تا دانشآموزان بتوانند فعالیت های مراقبه و تعمق متعالی (TM) یا یک فعالیت آرامش بخش دیگر مانند خواندن کتاب بهصورت آرام برای خودشان را انجام دهند. این مطالعه تاثیر مشارکت در این برنامه را بر روی دانش آموزان کلاسنهم (n=۱۴۱)، با مقایسه ی نتایج کاری شان نسبت به گروه دیگری از دانش آموزان کلاس نهم (n=۵۳) که درمدرسه شرکت کرده اما در طرح های زمان سکوت شرکت نکرده بودند، بررسی کردند. دانش آموزان در هر دوگروه در ابتدای اکتبر سال ۲۰۱۲ تحت آزمون و ارزیابی قرار گرفتند، و سپس خیلی سریع بعد از این که دانشآموزان فعالیت های TM را فرا گرفتند، دوباره در می سال ۲۰۱۳ تحت آزمون قرار گرفتند. تحلیل کواریانس برایبررسی تفاوت های بین گروه های درمانی و گروه کنترل، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد دانش آموزانیکه در برنامه ی زمان سکوت مشارکت داشته اند، از نظر نگرانی سطح بسیار پایین تر (p<۰.۰۵) و از نظر اعتماد بهنفس سطح بسیار بالاتر (P<۰.۰۵) در مقایسه با دیگر دانش آموزان داشتند. در گروه درمانی، دانش آموزانی کهزمان بیشتری را در زمینه ی تعمق و اندیشه سپری کرده بودند، شاخص های اعتماد به نفس و آموزشی بالاتری داشتند.بعد از مشارکت در برنامه ی زمان سکوت، دانش آموزان به صورت فردی بیان کردند که خواب ، خوشحالی و اعتمادبه نفس شان هم بیشتر شده است.

زمان سکوت، تعمق متعالی، رفاه روانی، دستاورد های تحصیلی، نگرانی