محمدرضا سعدی - عضو هیات علمی پژوهشکده علوم اقتصادی
میر حسین موسوی - استادیار دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد دانشگاه الزهرا ( س )

هدف این مقاله بررسی عوامل و سیاست های موثر بر ایجاد اشتغال در اقتصاد ایران است. برای این منظور با استفاده از داده های سالانه طی دوره زمانی ۱۳۸۶-۱۳۵۳ و به کار گیری تکنیک ARDL اقدام به برآورد مدل پویای تقاضای نیروی کار شده است. نتایج حاکی از آن بوده که در کوتاه مدت می توان با استفاده از تسهیلات و تحریک تولید، اشتغال را افزایش داد. ضمن اینکه مهم ترین عامل ایجاد اشتغال در بلندمدت سرمایه گذاری و به تبع آن، رشد اقتصاد شناسایی شده است. میزان ضریب متغیر با وقفه اشتغال گویای انعطاف پذیری پایین بازار کار در اقتصاد ایران بوده که لازم است سیاست ها و راهکارهای قانونی لازم برای روان تر ساختن آن مد نظر قرار گیرد.

بازار کار, اشتغال, بیکاری, سیاست های اشتغال زایی, خودرگرسیون برداری با وقفه های توزیعی