روش پولی جهت تعدیل تراز برداختهای خارجی کشورهای در حال توسعه، با تاکید بر ایران

براساس روش پولی تراز پرداخت ها، این تراز اساسا یک پدیده  پولی است. بنابر این سیاستی می تواند تراز پرداخت ها را متاثر سازد که مبتنی بر عرضه و تقاضای پول یاشد . در مقاله حاضر برسی شده است آیا تراز پرداخت های دوازده کشور در حال توسعه یعنی اردن، ایران، تایلند، ترکیه، پاکستان، سوریه، فیلیپین، کره جنوبی، کلمبیا، مراکش و هند طی سالهای ۹۵_۱۹۶۸ با فرضیات مطروحه نظریات پولی تراز پرداخت ها مطابقت  دارد. بر اساس نتایج به دست آمده، فرضیات مطروحه روش پولی نظیر عدم حضور سیاست عقیم سازی، عدم جانشینی کامل دارایی های داخلی با خارجی و عدم وجود علیت یک طرفه از اعتبارات داخلی یا دارایی های داخلی بانک مرکزی به طرف خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی یا به عبارتی عدم استقلال و برونزا بودن اعتبارات داخلی نسبت به خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی و همچنین مقادیر از پیش فرض شده ضرایب معادلات جریان ذخیره بیین المللی و فشار ناشی از بازار ارز، معتبر نمی باشند. بر این اساس افزایش یا کاهش عرضه پول توسط مقامات پولی نمی تواند باعث خروج یا ورود ذخایر بین المللی به میزان برابر شود.