سیاست تثبیت نرخ ارز در کشورهای در حال توسعه

در این مقاله نظریه های جدید پیرامون انتخاب نظام مناسب نرخ ارز، سیاست تثبیت برسی می شود. با توجه به نظریه های موجود در این زمینه این نتیجه حاصل می شود که انتخاب سیاست تثبیت در یک کشور می تواند نسبت به دیگر عوامل مانند رشد پولی در کاهش انتظارات تورمی  موثر واقع شود، در صورتی که با افزایش شفافیت یا قابلیت کنترل سیاست پولی همراه شود. البته تحت شرایط خاص، احتمال آسیب پذیری این نظام در برابر تغییر انتظارات تورمی وجود دارد. برقراری سیاست تثبیت نرخ ارز نیاز به محدودیت های بزرگ مالی  دارد مانند محدود ساختن درآمد حاصله از مالیات تورمی. همچنین به دلیل تحریفات خاص اقتصادی، امکان انتخاب سیاست های انبساطی مالی تحت نظام نرخ ثابت ارز افزایش می یابد، زیرا سیاست گذاران عقیده دارند که تحت این شرایط، انتخاب نظام نرخ ثابت ارز نسبت به نظام نرخ شناور ارز ارجحیت دارد و مقرون به صرفه است. سیاست تثبیت با همراهی توسعه تجارت و سرمایه گذاری بین المللی می تواند موجب رشد اقتصادی گردد. اما همچنین می تواند از توانایی سیاست گذاران برای توازن و تعدیل شوکها بکاهد و رفاه عمومی را به مخاطره اندازد. در این مقاله با استفاده از روش های جدید طبقه بندی نرخ ارز سعی شد تا رابطه سیاست تثبیت نرخ ارز با نرخ تورم و بازده تولید یک نمونه از کشور های در حال توسعه آزمون شود و نشان می دهد که تثبیت نرخ ارز با تورم پایین و بی ثباتی  سطح تولید همراه است. بنابر این برای انتخاب یک سیاست مناسب  باید هر یک از موارد به دقت ارزیابی شود.