علی اصغر انواری رستمی - عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
بهروز لاری سمنانی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران

این مقاله در پی پاسخ به دو پرسش مهم است. ۱. آیا میان سرمایه­ گذاری­های منتخب و عمده غیربورسی و سرمایه ­گذاری در بورس ارتباط معنی­داری وجود دارد؟ ۲.  آیا سرمایه­گذاریهای منتخب غیربورسی جاذبیت بورس را تحت تاثیر قرار می­دهد؟ چهار نوع سرمایه­ گذاری مهم غیربورسی ۱. سرمایه ­گذاری در محصولات انحصاری دولتی عرضه شده به عموم (سیم­کارت تلفن همراه)، ۲. سرمایه­ گذاری در اوراق مشارکت؛ ۳. سرمایه­ گذاری در سپرده­ های بانکی  و ۴ . سرمایه گذاری در داراییهای حقیقی (مسکن) انتخاب شد تا ارتباط آنها با شاخصه­ های اصلی جذابیت در بورس؛ یعنی «میزان نقدشوندگی اوراق بهادار شرکتها» و «میزان تشکیل سرمایه شرکتها» در بورس تهران بررسی شود. نتایج چهارگانه این تحقیق بیانگر آن است که ۱. پیش­ فروش سیم­کارت بر هر دو شاخص جذابیت بورس اثر معنی­دار داشته است؛ ۲. ارتباط معنی­داری میان سرمایه­ گذاری در داراییهای حقیقی (مسکن) و «میزان نقدشوندگی» وجود داشته ولی این متغیر با «میزان تشکیل سرمایه شرکتها» رابطه معنی­دار نشان نمی­دهد؛ ۳. سرمایه ­گذاری در سپرده­ های بانکی با هر دو متغیر جذابیت ارتباط معنی­ دار نشان می­دهد، و ۴. انتشار اوراق مشارکت اثر معنی­دار بر متغیرهای جذابیت ندارد.

بورس اوراق بهادار تهران, سرمایه گذاری های بورس, سرمایه گذاری های غیربورسی, تشکیل سرمایه, سرمایه گذاری, جاذبیت بورس, تحلیل آماری