علیرضا رحیمی بروجردی - عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

در این مقاله درجه بازبودن تجاری،  از طریق آزمونهای اقتصادسنجی و با استفاده از مدل و آزمونهای «داوریک» مورد تحقیق قرار می گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی درجه بازبودن تجاری و رابطه آن با رشد اقتصادی در پارهای از کشورهای درحال توسعه است. برای اینمنظور، از تخمین پانل استفاده میشود. در بررسی پانل، تخمینهای «حداقل مربعات متغیر مجازی» و تخمینهای «حداقل مربعات وزنی»مورد استفاده قرار میگیرد. نتایج تخمینهای پانل نشان داده که اثر درجه باز بودن،بر روی رشد اقتصادی، مثبت است. همچنین، نتایج کاربردی حاصل از تصریح ساده فرم مدل اولیه برای سالهای ۱۹۹۰-۱۹۶۰ در مورد ۷۴ کشور درحال توسعه و توسعه یافته، بهصورت «مقطعی»مد نظر قرار گرفت. در این رگرسیون رشد تولید ناخالص داخلی سرانه روی درجه باز بودن تجاری، نرخهای سرمایهگذاری و سطح اولیه تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص سرانه واقعی در سال ۱۹۶۰)، رگرس شد و وجود رابطه مثبت میان درجه باز بودن تجاری و رشد، مورد تایید قرار گرفت.

درجه باز بودن تجاری, کشورهای در حال توسعه, توسعه اقتصادی, مدل اقتصادسنجی, مدل دارویک, حداقل مربعات وزنی, حداقل مربعات متغیر مجازی