میرفیض فلاح شمس لیالستانی - استادیار و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
عباس صالح اردستانی - استادیار و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
فریده حق شناس کاشانی - استادیار و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سمیه رادسر - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

 جهانی سازی تجارت و تغییر ساختار شکل بازارهای مالی بین المللی، ریسک هایی که بنگاه ها در معرض آنها قرار می گیرند را بطور گسترده تغییر داده اند . امروزه از یکسو هزینه ها و درآمدهای بنگاه ها با ریسک های پیچیده ای که از تعاملات کسب و کار جهانی و تصمیم گیری های مالی و از سوی دیگر با عدم اطمینان از قیمت های کالا و نرخ های ارز و نرخ های بهره و ارزش های سهام مواجه هستند . همزمان با ظهور ابزارهای مشتقه در دهه هشتاد، مدیریت ریسک با چالش جدیدی فرا روی خود مواجه گردید، چرا که روش های سنتی مدیریت ریسک دیگر پاسخگوی کنترل ریسک های ناشی از این نوع ابزارهای نوپا نبود . از اینرو استفاده از مدل( Value at Risk ) VaRیا ارزش درمعرض خطر توسط بانکهایآمریکایی شروع شد و عمومیتپیداکرد . با استفاده از تکینیکVaRکه می توانست ریسک موجود در پرتفوی را اندازه گیریکند، بانک ها توانستند مدلی کلی جهت سنجش زیان اقتصادی را توسعه دهند . در تحقیق حاضر مدل اقتصاد سنجی گارچ و مدل گارچ مبتنی بر حداکثر سازی چگالی آنتروپی جهت تخمین ارزش در معرض ریسک یک روزه و ده روزه بکار گرفته شد. طریق آزمونهای کوپیک و کریستوفرسن دقت مدل ها به لحاظ آماری بررسی شده و آزمون لوپز جهت رتبه بندی مدلهایی که از لحاظ آماری پذیرفته شده اند، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در رتبه بندی آزمون لوپز بر اساس هر کدام از آزمون های LRPoF و LRccدر تخمین ارزش در معرض ریسک یک روزه و ده روزه مدل اقتصاد سنجی گارچ دارای عملکرد بهتری نسبت به مدل گارچ مبتنی بر حداکثر سازی چگالیآنتروپی می باشد.

ارزش در معرض ریسک, ریسک بازار, آنتروپی