ارزیابی توانمندیهای ژئوتوریستی روستای باباگورگور با استفاده از روش های رینارد و پری یرا

یکی از جاذبه­ های مهم گردشگری، ژئوسایت­ها هستند که نقش مهمی در صنعت توریسم هر کشوری دارند. یکی از راهکار­های ضروری برای توسعه صنعت ژئوتوریسم، شناسایی کامل توانایی های مناطق ژئوتوریستی و اعمال برنامه­ریزی، متناسب با این توانایی­ها است. یکی از مناطق توریستی در استان کردستان روستای باباگورگور است که به­سبب توانایی­های ژئوتوریستی در سطح منطقه مطرح است؛ بنابراین در نوشتار پیش رو ابتدا به معرفی ژئوسایت­های منطقه پرداخته شده است و سپس با استفاده از دو روش رینارد و پری­یرا، ژئوسایت­ها ارزیابی شده­اند و پس از ارزیابی ژئوسایت­ها به معرفی نقاط قوت و ضعف آن­ها و درنهایت راهکارهای لازم برای توسعه منطقه پرداخته شده است. نتایج حاصل از بازدید­های میدانی بیانگر آن است که در بین ژئوسایت های منطقه چشمه آب معدنی تنگز دارای بالاترین امتیاز است؛ همچنین نتایج ارزیابی های چندجانبه در راستای مدل­های تعریف شده نشان داد که در حال حاضر تناسب چندانی میان معیارهای ژئومورفولوژیکی و علمی با معیارهای مدیریتی و حفاظتی وجود ندارد و اصول ژئوتوریسم در این منطقه به­طور ناهمگون در این سایت ایجاد شده است؛ از سوی دیگر در پژوهش حاضر به مقایسه مدل­های مورد استفاده برای شناخت همه جانبه پایداری این منطقه پرداخته شد که ضرورت تدوین مدل بومی با تاکید بر اصول پایداری و مدیریت ژئومورفوسایت­ها را بیش از پیش بیان کرده است.  

Keywords:

ژئوتوریسم , ژئوسایت , باباگورگور , پری­یرا , رینارد