مجتبی یمانی
اکبر مهرجونژاد

تغییر در کاربری اراضی، فرآیندهای هیدرولوژیکی را در حوضه ها متاثر ساخته، تعادل طبیعی جریان آب را مختل می کند. در پژوهش حاضر، تغییر مولفه های هیدرولوژیکی حوضه آبخیز کردان در نتیجه ی تغییرات کاربری اراضی در سال های ۱۳۶۶، ۱۳۷۹ و ۱۳۹۰ بررسی شده است. داده های کاربری اراضی برای سه سال گفته شده از تصاویر ماهواره ای لندست به دست آمد که با استفاده از طبقه بندی نظارت شده به پنج نوع کاربری شهری، کشاورزی، مرتع، باغ و اراضی بایر طبقه بندی شد. با توجه به این طبقه بندی، کاربری شهری حوضه آبخیز کردان در سه سال موردبررسی به ترتیب ۰۸/۳ ، ۲۳/۵ و ۹۹/۹ درصد از مجموع مساحت حوضه را شامل می شود. داده های بارندگی، دبی و دمای روزانه و همچنین تبخیر ماهانه ایستگاه نجم آباد برای سال های ۱۳۶۶، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۸ برای شبیه­سازی بارش- رواناب با مدل HEC-HMS استفاده شد. در مولفه مدل حوضه، روش های SCS Curve Number و SCS Unit Hydrograph به ترتیب برای قسمت­های تلفات بارش و انتقال جریان انتخاب و از Specified Hyetograph در مولفه مدل هواشناسی استفاده شد. نتایج شبیه سازی نشان داد، ضریب رواناب از ۳۸/۷۱ درصد در سال ۱۳۶۶ به ۷۱/۷۳ درصد در سال ۱۳۷۹ و ۸۹/۷۷ درصد، در سال ۱۳۸۸ افزایش پیدا کرده است.

کاربری اراضی, بارش, رواناب, حوضه کردان, HEC-HMS