سید حسین میرموسوی
حمید پناهی
حمید اکبری
یونس اکبرزاده

برآورد نیاز آبی، از مهم‎ترین عوامل در مدیریت منابع آب و از ضروریات هر طرح آبیاری و زهکشی به‎شمار می‎رود. برای تعیین نیاز آبی، بایستی تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع  را برآورد کرد. با توجه به اینکه روش‎های گوناگونی برای این منظور توصیه شده است، ولی انتخاب روش مناسب یکی از مشکلات تصمیم‎گیری در این مورد است. در این پژوهش از پنج ایستگاه منتخب در استان کرمانشاه با طول دوره‎ی آماری بین ۱۷ تا ۵۴ سال استفاده شده است. روش‎های محاسبه  به پنج روش فائو پنمن مانتیث، ترنت وایت، بلانی کریدل اصلاح شده،‎ هارگریوز و پنمن اصلاح شده بر اساس داده‎های ماهانه و سالانه است. با بررسی مقادیر محاسبه شده برای تبخیر و تعرق پتانسیل و با توجه به توصیه‎های سازمان هواشناسی جهانی، از بین پنج روش فوق، مشخص شد که روش فائو پنمن مانتیث، برآورد دقیق‎تری برای  ارائه می‎کند. همچنین نتایج نشان داد که حداکثر میزان  ماهانه و سالانه، به‎ترتیب ۵/۸ و ۹/۴۸ میلی‎متر مربوط به ایستگاه روانسر و حداقل آن به‎ترتیب ۸/۵ و ۴/۳۸ میلی‎متر مربوط به ایستگاه کنگاور است و بیشترین نیاز آبی سالانه برای ایستگاه روانسر با مقدار ۳/۹۲۳ میلی‎متر به‎دست آمد.

تبخیر و تعرق پتانسیل, نیاز آبی, کرمانشاه, روش ترکیبی فائو- پنمن – مانتیث