اثر ترکیب انرژی بر انتشار آلودگی هوا: مطالعه موردی شهر تهران

در این مقاله به اثر ترکیب انرژی مصرفی بر انتشار آلودگی هوا پرداخته شده است. مصرف انواع مختلف انرژی منجر به انتشار میزان آلودگی متفاوتی می شود. تغییر در ترکیب انرژی مصرفی به سمت افزایش سهم انرژیهای با انتشار آلودگی کمتر باعث کاهش انتشار کل آلودگی میشود. ترکیب انرژی مصرفی نهایی ایران عمدتا شامل فرآورده های نفتی، گاز طبیعی و برق است. برای سنجش اثر ترکیب انرژی بر میزان انتشار آلودگی هوا از مدلسازی انتشار آلودگی هوا و تخمین مدل استفاده شده است. تخمین مدل با استفاده از داده های شهری در محدوده شهر تهران در بازهی زمانی ۱۳۸۶-۹۴ به صورت ماهانه صورت گرفته است. سنجش ترکیب انرژی مصرفی با برآورد مدل به روش حداکثر مربعات معمولی برای آلاینده های منتخب بیانگر پاکتر بودن گاز طبیعی از برق و پاکتر بودن برق از فرآورده های نفتی است. به این ترتیب انتظار می رود با افزایش سهم گاز طبیعی نسبت به برق و فرآورده های نفتی و افزایش سهم برق نسبت به فرآورده های نفتی (با فرض ثبات سایر شرایط) انتشار آلودگی هوا کاهش یابد.

Keywords:

ترکیب انرژی , اقتصاد محیط زیست , آلودگی هوا , اقتصاد انرژی , سیاستگذاری انرژی.