سید رسول عمادی - دانشیارگروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، ایران
فخر السادات نصیری ولیک بنی - دانشیارگروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، ایران
ثنا مبینی کشه - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، ایران

یکی از زیربنایی ترین نهادهای جوامع بشری، آموزش و پرورش است، بر این اساس هر ساله منابع انسانی و مالی بسیار عظیمی برای تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار می گیرد تا دانش آموزان آگاهی های لازم را برای اعتلای جامعه خود بیاموزند و این خود از دغدغه های اساسی نظام های آموزشی سراسر دنیاست. در عصر جدید، با توجه به چالش ها و نوآوری های پیچیده، سازمان های آموزشی به ویژه مدارس نیاز دارند به طور پیوسته یادگیری های جدیدی را بدست آورند. مدارس دیگر با دانش قبلی و سنتی خود قادر به بقا در شرایط کنونی نیستند. در نتیجه یادگیرنده بودن مدارس در تمام ابعاد آن اعم از دانش آموزان، معلمان، مدیران، سیاست گذاران، برنامه ریزان آموزشی و درسی، محیط و ... قابل درک و تبیین است. با این توصیف مقاله حاضر با هدف بررسی کلیاتی در زمینه مدارس یادگیرنده نوشته شد. در ابتدا به ضرورت وجود مدارس یادگیرنده، تعاریف و مفاهیم مرتبط پرداخته و نتایج تحقیقات گذشته نیز جمع بندی شدند و همچنین ابعاد و مولفه های مدارس یادگیرنده از دیدگاه صاحب نظران معرفی گردید.

سازمان ، مدرسه ، یادگیری ، سازمان یادگیرنده ، مدارس یادگیرنده