علی قشنگ زاده - دانشجوی مقطع دکتری گروه اگروتکنولوژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
مهدی صادقی - عضو هیات علمی گروه اگروتکنولوژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

کاهش منابع آب و بروز بحران آب در اغلب دشت های کشور، اصلی ترین و استراتژی ترین عامل محدودیت توسعه بوده و به جرات می توان آن را مهمترین چالش کنونی دولت و جامعه دانست. با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران در منطقه خشک و نیمه خشک واقع گردیده لذا لزوم استفاده بهینه از نزولات آسمانی موجود ضروری است.بنابراین تغییر در رویکرد مصرف و استفاده از پتانسیل موجود و بضاعت بارشی کشور شرط اولیه سازگاری با محیط است. امروزه تامین آب مورد نیاز خصوصا" برای شهرهای بزرگ و پرجمعیت واقع در مناطق خشک و نیمه خشک به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. در چنین شرایطی افزایش بهره وری آب در این گونه شهرها و نیز فراهم کردن منابع جدید تامین آب می تواند راهکارهایی جهت کمک به حل این معضل باشد. هدف از این مقاله با مروری بر بررسی ها و نمونه های عملی در سال های اخیر تاکید قوی تری بر تامین آب از روان آبها با توجه به روشهای مختلف در کشور می باشد و می توان این استدلال را قوت بخشید که با واقعیت های موجود، به شیوه های مختلف مدیریت آب هنوز نه پرداخته ایم و پتانسیل های با ارزشی را نادیده گرفته ایم.

بارش، بهره وری، ذخیره سازی، روانابها