تحلیلی بر شبکه های بوم شناختی سرزمین در سطح شهر ایذه با استفاده از الگوریتم رقابت استعماری

بوم شناسی سیمای سرزمین، ساختار منطقه شهری را مجموعه ای از شبکه بوم سیستم ها می پندارد و رابطه متقابل شهر و فرآیندهای طبیعی و بستر به وجود آورنده محیط زیستی آن را مورد ارزیابی و طرح ریزی قرار می دهد چنین رویکردی در گرو ایجاد نگرش سیستمی به ساختار بوم شناختی منطقه های شهری است. در این پژوهش به ارزیابی شبکه های بوم شناختی سیمای سرزمین در سطح شهر ایذه پرداخته می شود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف توسعه ای کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، ۵ شاخص با ۱۷ زیر شاخص استخراج شد. برای ارزیابی شبکه های بوم شناختی سیمای سرزمین در سطح شهر ایذه از طریق الگوریتم رقابت استعماری (درخت پوشای مینیمم MST) در محیط نرم افزار Matlab ۲۰۱۶ استفاده گردیده است و برای فضایی سازی شاخص های موردمطالعه در سطح شهر ایذه از روش (Tracking Analyst Tools) در فرآیند تحلیل شبکه (Network Analyst Tools) در محیط نرم افزار ArcGIS استفاده شد. نتایج نشان می دهد: بیشترین قسمت سیمای سرزمین منطقه مورد مطالعاتی را لکه های ساخته شده و کمترین مساحت را لکه های آبی تشکیل می دهند در پهنه ساخت وساز در سال ۱۳۶۵ از ۱۰۰ درصد پهنه موجود در سطح شهر ایذه ۴۴/۴۲ درصد، در سال ۱۳۸۵ این عدد به ۲۷/۴۹ درصد و در سال ۱۳۹۷ به ۰۲/۵۹ درصد رسیده است در پهنه سبز در سال ۱۳۶۵ ۵۴/۱۸ درصد، در سال ۱۳۸۵ این عدد به ۶۳/۱۴ درصد و در سال ۱۳۹۷ به ۶۶/۱۳ درصد رسیده است و در پهنه فضاهای باز و آبی در سال ۱۳۶۵ به ترتیب ۵۶/۳۷ درصد و ۴۵/۱ درصد در سال ۱۳۸۵ این عدد به ترتیب  ۱۲/۳۵ درصد و ۹۸/۰ و در سال ۱۳۹۷ به ترتیب ۳۴/۲۶ درصد و ۹۸/۰ رسیده است.

Keywords:

شبکه , بوم شناختی , سیمای سرزمین , ایذه , رقابت استعماری