مصطفی حمیدی - کارشناسی ارشد، روا ن شناسی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران(نویسنده مسئول) E-mail: Mostafahamidi@ut.ac.ir
محمد خبیری - دانشیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسن رهیان فرد - استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسن غرایاق زندی - استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

شناسایی عوامل موثر بر رعایت ارزش های اخلاقی توسط بازیکنان و مربیان در رویدادهای کوچک و بزرگ ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو، هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی و تصمیم­گیری اخلاقی مربیان پایه فوتبال تهران بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. آزمودنی­های  این پژوهش را کلیه سرمربیان لیگ برتر رده امید، جوانان، نوجوانان و نونهالان در فوتبال تهران (آسیا ویژن ) در سال ۱۳۹۴ تشکیل می­دادند که برابر با ۶۲ نفر بودند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه استاندارد تصمیم­گیری در وضعیت­های دشوار اخلاقی کسول (۲۰۰۳) و  پرسشنامه هوش هیجانی در ورزش لان و همکاران (۲۰۰۹) با روایی و پایایی مناسب بودند. داده­ها با استفاده از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین تمامی خرده مقیاس­های هوش هیجانی  و تصمیم­گیری اخلاقی مربیان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت، نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد هوش هیجانی و خرده مقیاس­های خودتنظیمی و خوش­بینی قادر به پیش­بینی تصمیم­گیری اخلاقی مربیان می­باشند.

واژگان کلیدی: اخلاق, تصمیم گیری اخلاقی, هوش هیجانی, مربیان پایه و فوتبال تهران