رتبه بندی استان های کشور از نظر توسعه ی ورزش قهرمانی با استفاده از روش تاکسونومی عددی

چکیده: مقدمه و هدف. با توجه به نفوذ ابعاد مختلف ورزش، بالاخص ورزش قهرمانی در جامعه، به عنوان یکی از شاخص­های توسعه­ی اقتصادی و اجتماعی، تحقیق حاضر درصدد است تا با شناسایی مناطق کم توسعه­یافته و توسعه­نیافته، منجر به برنامه­ریزی­های صحیح، جهت کاهش نابرابری­های منطقه­ای گردد. روش­شناسی. این تحقیق، از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه و نمونه­ی آن برابر و شامل سازمان­های ورزش و جوانان ۳۰ استان کشور می­باشد. داده­های تحقیق که شامل شاخص­های ورزش قهرمانی استان­ها؛ از جمله تعداد ورزشکاران سازمان­یافته، مربیان، مدال­های کسب شده، اماکن ورزش و ... می­باشند، توسط پرسشنامه­ی محقق­ساخته، جمع­آوری گردید. تعداد شاخص­ها با کمک تحلیل عاملی، وزن­دار شده و هم­خطی بین آن­ها رفع گردید. سپس برای تعیین کیفیت و درجه­ی توسعه­یافتگی ورزش قهرمانی، از روش تاکسونومی استفاده شد. یافته­ها. نتایج نشان داد که در سال ۸۸، ۳۴/۱۰ درصد استان­های کشور (فارس، اصفهان و مازندران) توسعه­یافته، ۲۷/۴۸ درصد کم توسعه­یافته و ۳۷/۴۱ درصد نیز توسعه­نیافته می­باشند. همچنین استان تهران در میان استان­های کشور، به دلیل شدت توسعه­یافتگی ورزشی، نسبت به سایر استان­ها ناهمگن است. بحث. نتایج این تحقیق به مسئولان ورزش کشورکمک می­کند تا با شناخت استان­های کم توسعه­یافته و توسعه­نیافته در امر ورزش قهرمانی، اولویت برنامه­ریزی خود در این بخش را، به این مناطق اختصاص دهند.

Keywords:

توسعه ی ورزشی , ورزش قهرمانی , روش تاکسونومی