یاسمن فرشادفر - دانشجوی دکتری، جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
علی باصری - استادیار، جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) E-mail: Baseridon@yahoo.com
نوروز هاشم زهی - استادیار، جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران

شبکه های اجتماعی مجازی، نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی هستند که با اینکه عمر خیلی زیادی ندارند، توانسته اند در زندگی مردم جا باز کنند. این شبکه ها در کنار مزایای خود، معایبی نیز دارند که مهمترین آنها سست شدن بنیاد خانواده ها، طلاق عاطفی زوجین و کمرنگ شدن صمیمیت میان همسران می باشد.این مقاله با توجه به اهمیت موضوع، به بررسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی بر تعاملات اجتماعی همسران می پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر،۲۰۰۰۰۰۰ و نمونه آماری آن ۴۱۰ نفر از زوجین تهرانی می باشد که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده است. داده ها و اطلاعات با استفاده از روش پیمایشی و کاربرد تکنیک پرسشنامه جمع آوری شده اند. همچنین، برای تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره و مدل سازی معادلات ساختاری (Smart PLS) استفاده شده است. آزمون فرضیه ها بیانگر آن است که بین متغیرهای تعامل اجتماعی و ابعاد آن" تعهد همسران"(۷۲۶/۰- = P)، "رضایتمندی همسران"(۵۶۵/۰-)، "اعتماد بین همسران"(۵۹۰/۰-)، "بی تفاوتی در بین همسران"(۱۵۷/۰=P)، "انسجام بین همسران"(۲۷۲/۰-)، "سازگاری همسران"(۵۷۱/۰-)، "روابط دموکراتیک همسران"(۵۶۵/۰-)، "رابطه خشک و سخت گیر"(۲۴۳/۰) و "مدارای اجتماعی بین همسران" (۲۱۳/۰-) با میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین به منظور آزمون کلی و جزئی الگوی نظری، از مدل سازی معادلات ساختاری بهره گرفتیم که شاخص های برازش بالا حاکی از حمایت بسیار خوب داده ها از مبانی نظری می باشد.

واژگان کلیدی: شبکه های اجتماعی مجازی, تعامل اجتماعی, سازگاری, روابط دموکراتیک و مدارای اجتماعی