کیوان شعبانی مقدم - دکترای مدیریت ورزشی، عضو هیئت علمی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران (نویسنده مسئول) mail: keivanshabani@gmail.com
حسین ذکایی - دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمدتقی حسن زاده - دکترای مدیریت و برنامه ریزی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اولویت­ها در توسعه نظام حقوق ورزش کشور انجام پذیرفت. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی متخصصان حقوق ورزشی (روسای کمیته انضباطی، مدرسان حقوق ورزشی در دانشگاه­ها، وکلای ورزشی و کلیه کسانی که در زمینه حقوق ورزشی مقاله و یا پایان نامه­ای نگاشته­اند) بود. نمونه گیری به صورت دسترس و به شکل گلوله برفی بود که طی آن ۷۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده­ها، پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش اصلی بود که روایی صوری آن توسط چند تن از اساتید مدیریت ورزشی و حقوق تایید و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ (۹۵/۰) مورد پذیرش واقع شد. داده­های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل یافته­ها، در بخش موانع، ۴ بعد (بخش علمی-آموزشی، بخش نیروی انسانی، بخش حقوق و قانونی و بخش مدیریتی– ساختاری)  مورد بررسی قرار گرفت که اصلی‎ترین آنها به ترتیب: موانع علمی- آموزشی، موانع قانونی- حقوقی و موانع نیروی انسانی و در بخش راهکارها، اصلی‎ترین راهکارهای توسعه حقوق ورزشی به ترتیب: راهکار نیروی انسانی، راهکار علمی- آموزشی و راهکار قانونی- حقوقی بودند. گفتنی است که بعد راهکار ساختاری- مدیریتی، هیچ نقشی در تابع ممیزی ایفا نکرد و درنتیجه بر توسعه حقوق ورزشی تاثیر معنی داری نداشت. در پایان، شیوه­های کاربردی برخاسته از نتایج تحقیق برای رفع موانع نهادینه شدن حقوق ورزشی و راهکارهایی به­منظور ارتقای آن ارائه شد. 

واژگان کلیدی: اولویت, توسعه و حقوق ورزشی