سیدهادی سیادتی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت فناوری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
سیدسپهر قاضی نوری - استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
منوچهر منطقی - دانشیار دانشگاه مدیریت ، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

ارزیابی توانمندی فناورانه، یکی از پیش نیازهای تدوین راهبردها و سیاست های توسعه فناوری است. به همین جهت، در این مقاله تلاش شده تا با استفاده از ابزار ممیزی توانمندی فناورانه (TCAT) توان فناورانه شرکت های داروساز زیستی در ایران ارزیابی شود. به این منظور، پرسش نامه توسعه یافته TCAT برای ۱۸ شرکت ارسال شد. نتایج تحلیل پرسش نامه ها نشان می دهد که شرکت های داروساز زیستی ایران به طور متوسط در مرحله «استراتژیک» از چهار سطح توانمندی فناورانه قرار دارند. هم چنین نتایج نشان می دهد که از میان ۹ بعد توانمندی، به لحاظ بعد «آگاهی» شرکت ها در وضعیت مناسبی قرار دارند و مهم ترین عامل مانع در حرکت بنگاه ها به سمت توانمندی خلاق، ضعف آن ها در شبکه سازی و استفاده از توان شرکت ها و موسسات بیرونی برای ارتقاء توان تولید و توسعه توانمندی فناورانه است. افزون بر این، ضعف بنگاه های داخلی در همکاری مشترک با یکدیگر ناشی از ضعف های فرهنگ همکاری، نبود نظام مالکیت فکری مناسب و نیز معضلات موجود در قانون تجارت کشور است که ادغام و اکتساب (M&A) بنگاه ها را دشوار کرده است.

توانمندی فناورانه / ارزیابی / داروهای زیستی / ایران