تاثیر خاکپوش شنی بر میزان رواناب و کنترل فرسایش سطح آبگیر

افزایش جمعیت، گرم شدن زمین، تغییر الگوی بارش و کاهش آن باعث شده که مسئله آب و خاک به عنوان یکی از مهم ترین چالش های بشر امروز باشد. از روش هایی که می تواند تا حدودی مشکل مذکور را حل نماید مدیریت منابع آب و خاک در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. پوشاندن سطح خاک با مصالح طبیعی نفوذپذیر علاوه بر کاهش فرسایش آبی و بادی می تواند میزان تبخیر از سطح خاک را کاهش دهد و باعث افزایش ذخیره رطوبت و ماندگاری بیشتر آن در خاک شود. در این پژوهش تاثیر پوشش شنی به ضخامت پنج سانتیمتر بر روی میزان رواناب و فرسایش خاک بررسی و مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که پوشش شنی رواناب را از ۱۴/۵ لیتر بر مترمربع به ۲۴/۴ لیتر بر مترمربع و فرسایش را از ۴/۹۷ گرم بر مترمربع به ۳۷/۹ گرم بر مترمربع در طول دوره آماربرداری (دو سال) کاهش می دهد نتیجه اینکه پوشش شنی باعث کاهش فرسایش و تخریب خاک در اثر عوامل محیطی و فیزیکی ازجمله درجه حرارت، باد و ضربات قطرات باران می شود و علاوه بر کاهش فرسایش باعث کاهش تبخیر و رواناب، افزایش رطوبت و ماندگاری بیشتر آن در خاک می شود که این مسئله در مدیریت حفاظت آب و خاک از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد.

Keywords:

precipitation , mulch , Runoff , sand , catchment area , erosion. , بارش , خاکپوش , رواناب , سطح آبگیر , شن , فرسایش.