مطالعه تاثیر سامانه های سطوح آبگیر باران بر ویژگی های پوشش گیاهی مناطق خشک (مطالعه موردی منطقه تاسوکی سیستان)
عنوان مقاله: مطالعه تاثیر سامانه های سطوح آبگیر باران بر ویژگی های پوشش گیاهی مناطق خشک (مطالعه موردی منطقه تاسوکی سیستان)
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-8-3_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-8-3_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
منصور جهان تیغ - Department Soil Conservation and Water Management, Sistan Agriculture and edition Natural Resources Research Center, AREEO, Zabol, Iran.
معین جهان تیغ - University of Gorgan
خلاصه مقاله:
منصور جهان تیغ - Department Soil Conservation and Water Management, Sistan Agriculture and edition Natural Resources Research Center, AREEO, Zabol, Iran.
معین جهان تیغ - University of Gorgan
استفاده بیرویه از منابع آب و خاک بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک سبب افزایش فرسایش خاک و به دنبال آن وقوع سیلابهای مخرب و بروز گرد و غبار و تشدید پدیده بیابانزایی میگردد. بنابراین برای جلوگیری از معضلات زیست محیطی این نواحی، نیاز به مدیریت کارآمد منابع آب و خاک آنها میباشد. سامانههای سطوح آبگیر باران یکی از نقاط قوت مناطق خشک و بیابانی است که استعدادهای بالایی برای توسعه این نواحی دارد. این پژوهش عملکرد تاثیر سامانههای سطوح آبگیر باران بر ویژگی های پوشش گیاهی منطقه تاسوکی سیستان را مورد بررسی قرار داد. برای اجرای این تحقیق مساحت سطح آبگیر باران بهعنوان محدوده مطالعاتی و همچنین جوار آن نیز به عنوان تیمار شاهد انتخاب شد. با توجه به پراکنش گونه های گیاهی موجود در محدوده سطوح آبگیر باران، اندازه پلات ها به گونهای انتخاب گردید که با توجه به مساحت محدوده، علاوه بر گونههای درختچه ای، دقت لازم برای ارزیابی پوشش بوته ای را نیز دارا باشد. بر این اساس، دو ترانسکت خطی هر یک به طول ۲۵۰ متر در هر واحد پژوهشی گذاشته و در هر۵۰ متر پلات ۳×۳ متری مشخص و داخل آنها نیز پلات ۱×۱ متری انداخته و ویژگیهای درصد تاج پوشش، مقدار تولید علوفه، درصد لاشبرگ، تعداد پایه و سطح خاک لخت اندازهگیری شد. علوفه با دست برداشت و بعد از خشک شدن با ترازوی دیجیتال با دقت ۰۱/۰ گرم وزن شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری spss تحلیل شد. نتایج نشان داد که گونههای گیاهی Alhagi camelorum، Aeluropus littoralis، Tamarix stricta، Haloxylon aphylum، Hammada salicornica در این محدوده رویش نمودهاند ولی در منطقه شاهد فقط گونه Hammada salicornica پراکنش دارد. تجزیه تحلیل آماری نشان داد که مقایسه میانگین یافتههای تمام ویژگیهای دو تیمار شاهد و سطوح آبگیر باران در سطح یک درصد اختلاف معنیداری با هم داشتند که این وضعیت نشان دهنده عملکرد مناسب این سامانه در بهبود پوشش گیاهی و بهبود اثرات زیست محیطی این محدوده میباشد.
کلمات کلیدی: Desertification, Vegetation cover, Rainwater Catchment, Environment., بیابان زایی, پوشش گیاهی, سطوح آبگیر باران, محیط زیست.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1412044/