اثربخشی شفقت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت درمانی بر راهبردهای تنظیم هیجان مادران دارای کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان بیش فعال منطقه ۳ اصفهان بود . بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی پرسشنامه ها در بین ۵۰ نفر از مادران دارای کودک بیش فعال که نمرات پایینتری در تحمل ناکامی و تنظیم هیجان کسب کردند با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه ( هر گروه ۱۵ نفر ) قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی بود. مداخله مشاورهای مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر روی گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای مجازی و بصورت هفتهای یکبار انجام شد و در ادامه بر گروه ازمایش و گواه پس آزمون گرفته شد . کلیه ی داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار نسخه ۲۳ SPSS وبا استفاده از آمار توصیفی میانگین و انحراف داده ها توصیف و سپس مفروضه ها با روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد.نتایج پژوهش نشان داد فرضیه شفقت درمانی بر مولفه های تنظیم هیجانات (راهبردهای انطباقی و غیر انطباقی) مادران کودکان دبستانی دارای اختلال نقص توجه / بیش فعالی تاثیر گذار است؛ مورد تایید قرار نمی گیرد.

Keywords:

شفقت درمانی , تنظیم هیجان , مادران , اختلال نقص توجه / بیش فعالی