بهاره بهمن آبادی - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
عباس کاویانی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
هادی رمضانی اعتدالی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
اصغر عزیزیان قطار - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

به دلیل محدودیت های فنی بیشتر ماهواره ها نمی توانند به طور همزمان، تصاویر با قدرت تفکیک های مکانی، زمانی و طیفی بالا جمع آوری کنند. در این مقاله امکان استفاده از روش های ریزمقیاس سازی DisTrade و TsHARP و روش STI-FM به منظور دستیابی به وضوح مکانی بالا برای تصاویر MODIS و Landsat۸ مورد بررسی قرار گرفت. مقدار RMSE برای تصاویر شارپ شده ۱کیلومتری به ۳۰ متری کمتر از ۹۳/۳ درجه سانتی گراد بود. همچنین در این تحقیق الگوریتم بیلان انرژی سطح (SEBAL) به منظور برآورد توزیع تبخیروتعرق واقعی با استفاده از تلفیق تصاویر ماهواره های لندست۷ و مودیس براساس روش ریزمقیاس T-Sharp مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر این بود که تلفیق تصاویر ماهواره ای منجر به بهبود دقت در برآورد تبخیر و تعرق واقعی نسبت به تصاویر لندست ۷ شده است. میانگین مربعات خطا تبخیر و تعرق برآوردی در طول دوره رشد در مقایسه با داده های لایسیمتری برای تصاویر مودیس ۹۱/۱-۲۴/۱ میلی متر بر روز و برای تصاویر تلفیقی ۱-۸۱/۰میلی متر در روز تعیین گردید. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که برآورد تبخیر و تعرق با استفاده از الگوریتم SEBAL و براساس تلفیق تصاویر با دقت های متفاوت زمانی و مکانی می تواند نتایج قابل قبولی را ارائه دهد.

ریزمقیاس, تبخیر و تعرق, DisTrade, T-sHARP