بررسی اثر جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی بر مسئولیت پذیری پرستاران بیمارستان ایران: نقش میانجی اخلاق کاری

زمینه و هدف: پرستاران یک بیمارستان جزء نیروهای مهم یک بیمارستان هستند؛ از این رو جامعه پذیری آنان مهم است تا از طریق جامعه پذیری به عنوان سرمایه اجتماعی برای بیمارستان عمل کنند و مسئولیت پذیری و همچنین اخلاق کاری آنان افزایش یابد؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثر جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی بر مسئولیت پذیری با نقش میانجی اخلاق کاری پرستاران بیمارستان ایران ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان بوده است.   روش ­کار: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی – هم بستگی  مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل همه پرستاران بیمارستان ایران ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان در پاییز سال ۱۳۹۹ با حجم آماری ۵۵۰ نفر بود. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و جدول کرجسی و مورگان ۲۱۸ نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد جامعه پذیری سازمانی، سرمایه اجتماعی، مسئولیت پذیری و اخلاق کاری استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS  نسخه ۲۵ و  LISREL ۸.۸تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: رابطه مثبت و معناداری میان متغیر جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی با اخلاق کاری پرستاران وجود دارد. همچنین ضریب هم بستگی  میان متغیر اخلاق کاری و مسئولیت پذیری (۳۹/۰r=) مثبت و معنادار هستند. در عین حال با میانجی گری اخلاق کاری، متغیر جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی می توانند مسئولیت پذیری پرستاران را پیش بینی کنند.   نتیجه گیری: جامعه پذیری سبب می شود پرستاران دانش و مهارت بیشتری را در کار خود کسب کنند. پرستاران از طریق جامعه پذیری تبدیل به سرمایه اجتماعی برای بیمارستان می شوند و جامعه پذیری و سرمایه اجتماعی اخلاق کاری را افزایش می دهند و این خود سبب افزایش مسئولیت پذیری آنان می شود.  

Keywords:

Organizational Socialization , Social Capital , Responsibility , work ethics. , جامعه پذیری سازمانی , سرمایه اجتماعی , مسئولیت پذیری , اخلاق کاری.