ملیحه امینی - گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، ایران. (مسوول مکاتبات)
ریحانه دهقان - دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشگاه یزد، یزد، ایران.

زمینه و هدف: ویژگی­های فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی مبنای قضاوت قابل آشامیدن بودن آن است. تغییرات نامطلوب در این پارامترها می­تواند سلامت مصرف­کنندگان را تهدید کند. لذا هدف این مطالعه بررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی و مقایسه آن با استانداردهای ملی و سازمان حفاظت محیط زیست است. روش بررسی: ۳۳ نمونه به طور مستقیم از ۱۱ ایستگاه شبکه توزیع آب شهر جیرفت جمع آوری گردید. آزمایش­های فیزیکی و شیمیایی شامل هدایت الکتیریکی، pH، کدورت، کلر باقی مانده، جامدات محلول (TDS)، فلوراید و نیترات بود که بر اساس روش­های مندرج در استاندارد متد صورت گرفت و آزمایش­های میکروبی نیز شامل کلی­فرم کل و کلی­فرم مدفوعی با روش تخمیر چند لوله­ای انجام شد. این مطالعه در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت. یافته ها: میانگین پارامترهای اندازه­گیری شده به ترتیب هدایت الکتریکی ۹۶/۷۲۰ میکروزیمنس بر سانتی­متر، کدورت NTU۵۳/۰،pH۸۶/۷ ، کل جامدات محلول ۸/۳۹۷، کلر باقی­مانده ۳۲/۰، نیترات ۷۷/۱۱ و کلر باقی­مانده ۶۶/۰ میلی گرم در لیتر بود. به جز نیترات و TDS که بالاتر از استاندارد ملی بودند سایر پارامترها استانداردهای ملی و EPA آب آشامیدنی را برآورده نمودند. همچنین کیفیت بهداشتی آب شبکه توزیع شهر جیرفت نیز مشکل آفرین نبود و در حد استاندارد ملی و EPA قرار داشت. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می­توان گفت آب آشامیدنی شبکه توزیع شهر جیرفت از نظر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مشکلی برای آشامیدن نداشته و ایمن است.

کیفیت فیزیکی, شیمیایی و میکروبی, آب آشامیدنی, جیرفت