اثربخشی آموزش ریاضی بر عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی، نوشتن و بهنجار بر اساس مدل مک کارتی

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش ریاضی بر عزت نفس و خودکارآمدی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی، نوشتن و بهنجار بر اساس مدل مک کارتی است.روش ها این تحقیق از لحاظ روش، با توجه به ماهیت موضوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون پس آزمون چند گروهی) بود، جامعه آماری تحقیق شامل همه دانش آموزان پایه ششم مبتلا به اختلال یادگیری (ریاضی و نوشتن) و غیر مبتلا به اختلال یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ بودند. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده از بین دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص ریاضی و نوشتن (بیست نفر از هر گروه) مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری شهر اردبیل و تصادفی خوشه ای از دانش آموزان بهنجار شهر اردبیل (چهل نفر) انتخاب شدند. یافته ها: داده ها با استفاده از مقیاس عزت نفس روزنبرگ و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر در مرحله پیش آزمون پس آزمون در هر چهار گروه جمع آوری شد. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و به روش آماری کوواریانس تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین عزت نفس و خودکارآمدی، گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵>P). به عبارتی، نتایج حاکی از آن است که میانگین نمره های عزت نفس و خودکارآمدی گروه آزمایشی به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق می تواند در محیط های آموزشی جهت بهبود وضعیت مولفه های خود (عزت نفس و خودکارآمدی) دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری و بهنجار استفاده شود.

Keywords:

مدل مک کارتی , آموزش ریاضی , عزت نفس , خودکارآمدی , اختلال یادگیری