بهینه سازی شرایط ریزپوشانی عصاره پوست کدو حلوائی در دیواره صمغ دانه مرو و ژلاتین با استفاده از روش سطح پاسخ و تاثیر آن بر پایداری اکسایشی روغن سویا

پلی فنول ها و کاروتنوئیدهای گیاهی ترکیبات بسیار حساس و ناپایدار هستند و ریزپوشانی می تواند بر این محدودیت غلبه نماید. در این پژوهش عصاره پوست کدو حلوائی استخراج شده با استفاده از روش سیال فوق بحرانی در غلظت ۱۰۰۰ ppm با استفاده از پوششهای صمغ دانه مرو و ژلاتین در نسبت های ۱۰۰، ۱:۱ و ۱: ریزپوشانی گردید. نوع دیواره پوشش (صمغ دانه مرو، ژلاتین و ترکیب آنها)، نسبت عصاره به مواد پوششی (۰/۱۰، ۰/۲۰ و۰/۳۰) و زمان اولتراسوند (۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه) به عنوان متغیرهای شرایط ریزپوشانی در نظر گرفته شد. راندمان ریز پوشانی، اندازه ذرات و پتانسیل زتا به عنوان پاسخهای بهینه سازی انتخاب شدند. نتایج نشان داد با افزایش نسبت هسته به دیواره و زمان اولتراسوند راندمان ریزپوشانی افزایش و اندازه ذرات و پتانسیل زتا کاهش یافت. در نهایت با توجه به پاسخ های به دست آمده از نرم افزار دیزاین اکسپرت، شرایط بهینه به صورت مقدار ژلاتین۷۲/۱۴ درصد، صمغ دانه مرو۲۷/۸۶ درصد، نسبت عصاره به مواد پوششی۰/۱۳ و زمان اولتراسوند۱۲/۸دقیقه به دست آمد. کپسول های تهیه شده و عصاره آزاد پوست کدو حلوائی به میزان ۱۰۰۰ ppm به روغن سویای بدون آنتی اکسیدان اضافه شدند و آزمون های اندازه گیری عدد پراکسید و عدد دی ان مزدوج در فواصل زمانی ۷ روزه به مدت ۳۵ روز انجام شد. نتایج نشان داد با گذشت زمان انکوباسیون در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد، اکسایش روغن تمام نمونه ها افزایش یافت. با توجه به اینکه نمونه حاوی عصاره کدو حلوائی به هر دو شکل آزاد و ریز پوشانی شده اکسایش کمتری نسبت به نمونه حاوی آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ داشت. نتایج این تحقیق استفاده از عصاره ریزپوشانی شده کدو حلوائی را به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی و جایگزین مناسب برای آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ در صنعت روغن معرفی می نماید.

Keywords:

امولسیون , ریزپوشانی , آنتی اکسیدانی , طبیعی