حسین زارع ولوکلائی - استادیار گروه مهندسی شیمی و مواد، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
فاطمه قربانی - کارشناس مهندسی شیمی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)- مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، بوئین زهرا، قزوین ، ایران

تامین غذای سالم برای بشر در سراسر جهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است . امروزه شاهد تغییرات اساسی در شیوه مصرف موادغذایی هستیم . در کشورهای مختلف غذا با روشهای خاصی فرآوری شده و سپس به بازار منتقل می شود که می تواند در همان کشور یا کشورهای دیگر و حتی در مناطق دور از دسترس عرضه شود. تحویل مواد غذایی در شرایط مناسب از محل تولید به مصرف، به انرژی و هزینه زیادی نیاز دارد. در یک بازار رقابتی جهانی ، ارزان ترین روش حفظ مواد غذایی ، همیشه مورد توجه است . مواد افزودنی غذایی آن دسته از موادی هستند که برای حفظ یا بهبود ظاهر، بافت ، عطر و طعم و ارزش غذایی آن و همچنین برای جلوگیری از فساد میکروبی به صورت عمدی به مواد غذایی اضافه می شوند. مواد افزودنی غذایی از زمان ماقبل تاریخ استفاده می شدند. مواد افزودنی اولیه شامل نمک ، عسل و ادویه جات بودند که همه آنها به طور عمده به عنوان نگهدارنده یا طعم دهنده استفاده می شدند. استفاده از مواد افزودنی غذایی براساس اصول خاصی حاکم است ، یعنی آنها باید بی خطر بوده و در مقادیر بیشتر از حد لازم مورد استفاده قرار نگیرند. ایمنی مواد افزودنی غذایی از عوارض و بیماری های مختلف مانند سرطان جلوگیری می کندمعمولا. روی برچسب تمام مواد افزودنی کدهایی با عنوان ”E” درج می شود. مواد افزودنی غذایی قبل از تایید شدن، در معرض ارزیابی دقیق ایمنی علمی قرار می گیرند تا تاثیر منفی بر سلامتی بر مصرف کنندگان نگذارند. در این تحقیق مروری ، کاربرد مواد افزودنی در صنایع غذایی بررسی شده است . همچنین مطالعه کاملی بر طبقه بندی مواد افزودنی و ایمنی مصرف این مواد در صنایع غذایی صورت گرفته است .

عدد E، نگهدارنده، طعم دهنده، ایمنی مواد افزودنی ، مصرف مواد غذایی