نقش مدیریت و برنامه ریزی بحران در مخاطرات طبیعی با تاکید بر زلزله ( مطالعه موردی شهر سمنان)

با توسعه جوامع و پیچیده شدن روابط درونی جوامع بر تعداد بحرا ن های ناشی از بلایای طبیعی و انسان ساز افزوده شده است، و این بحران ها هر روز رو به افزایش است. در بین بلایای طبیعی بلایای ژئولوژیک از جمله زلزله بیشتر از سایر بلایا ، تلفات انسانی و خسارت های اقتصادی به همراه دارد، از طرفی نحوه پاسخگویی و حل بحران های ناشی از حوادث با سطح توسعه یافتگی و پیشرفت هرکشوری رابطه مستقیمی دارد. اهداف این پژوهش شامل بررسی و شناخت نقش مدیران و برنامه ریزان شهری در کاهش بلایای طبیعی، شناخت میزان آسیب پذیری فیزیکی ، طبقه بندی واحد های شهری از نظر درجه آسیب پذیری در برابر زلزله و رابطه میانتراکم جمعیت و آسب پذیری نواحی می باشد . پژوهش حاضر بر این فرضیات استوار است که توانایی مدیران و برنامه ریزان شهری در کاهش بلایای طبیعی شهر سمنان نقشی موثر بوده و نقش کنترلی داشته است . روش پژوهش در این تحقیق توصیفی - تحلیلی است و با استفاده از بررسی نقشه های مکانی و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS ،و نتایج آماری بدست آمده به بررسی نقش و جایگاه برنامه ریزی شهری در کاهش اثرات بلایای طبیعی (زلزله) و بیان نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدها در شهرسمنان پرداخته شده است. در نتیجه میتوان گفت به نظر می رسد با انجام تحلیل مکانی، نقشه آسیب پذیری فیزیکی شهر و مناطق در معرض خطر بدست می آید . نتایج بدست آمده بیانگر آسیب پذیری زیاد بخش مرکزی شهر سمنان است.

Keywords:

مدیریت بحران , برنامه ریزی شهری , مخاطرات طبیعی , زلزله