بررسی سلسله مراتب پیوستگی فضایی در حاجی آباد برا آن جنوبی اصفهان

در خانه های ایرانی اغلب برای رعایت حریم های خصوصی افراد و ورود به این حریم ها، از دو الگو استفاده می شده: ۱-الگوی تداخل قلمروها در یک فضای واحد ۲- الگوی مجزا ساختن مکان هر یک از قلمروها نتیجه این الگوها، انواع معینی از فرم های کالبدی و چیدمان داخلی گسترده بوده که برای ایجاد ساماندهی بین ارکان یک خانه، مفهومی به نام «سلسله مراتب پیوستگی» بوجود آمد و به مرور تکامل یافته و یکی از اصول اساسی طراحی معماری ایرانی شد. سلسله مراتب فضایی، به ارتباط درون خانه (به عنوان یک فضای خصوصی) و فضای بیرون آن ( به عنوان یک فضای عمومی) می پردازد و جزییات این ارتباط را روشن می کند. توجه به اصل سلسله مراتب نقش پر رنگی در حریم بندی و ایاد فضای رابط میان دو قلمرو دارد. گذر آنی و بدون مقدمه لازم از عنصری به عنصر دیگر در بنا که قلمرو و کارکردهای متفاوتی با هم دارند، موجب نارضایتی از حریم ها و تداخل نامناسب قلمروها می شود. در این مقاله به بررسی سلسله مراتب در چگونگی ساخت مجموعه حاجی آباد در دهستان براآن جنوبی شهرستان اصفهان می پردازیم. این سلسله مراتب در دو بخش جداگانه بررسی می شود: ۱- سلسله مراتب در فضاهای کلی آبادی ۲- سلسله مراتب ارکان قلعه اربابی

Keywords:

خانه ایرانی , معماری ایرانی , سلسله مراتب پیوستگی فضایی , ارتباط فضاها , درون گرایی , محرمیت