تحلیل محیط های سازند کنگان براساس شواهد پتروگرافی در میدان گازی بخش مرکزی خلیج فارس

میدان های گازی بخش مرکزی خلیج فارس دارای بزرگ ترین مخازن گازی جهان هستند. سنگ مخزن این میدان ها غالبا دالان و کنگان به سن پرمو-تریاس است. این سازندها شامل توالی کربناته-تبخیری بوده که در محیط رمپ کم عمق و آب و هوای گرم و خشک برجای نهشته شده اند. در این تحقیق سازند کنگان به سن تریاس پیشین مورد ارزیابی پتروگرافی قرار گرفته است و به کمک پتروگرافی مقاطع نازک محیط رسوبی این سازند مورد تفسیر قرار داده شده است. نتایج مطالعات نشان داد که محیط رسوبی در زمان تریاس پیشین در بخش مرکزی خلیج فارس یک محیط رمپ کربناته با عمق کم و تحت تاثیر پیشروی و پسروی های دریای نئوتتیس در آب و هوای گرم و خشک قرار داشته است. مطالعات پتروگرافی مغزه ها نشان داد که رمپ تریاس پیشین بخش مرکزی خلیج فارس دارای ۱۸ ریز رخساره است که می توان آنها را به ۶ محیط رسوب گذاری: بالای پهنه کشندی (سبخا)، پهنه کشندی، لاگون، پشته سدی، رمپ میانی و رمپ بیرونی تقسیم کرد که بالاترین میزان تخلخل در محیط پشته سدی و بخصوص مربوط به بخش دولومیتی آن است که بخش تراوا و قابل برداشت مخزن می باشد و در مقابل محیط سبخا و لاگون دارای کمترین میزان تخلخل می باشد که نقش پوش سنگ مقطعی داشته و سازند کنگان را به زون های قابل برداشت تقسیم می کند

Keywords:

محیط رسوبی , سازند کنگان , تریاس پیشین , میدان های گازی بخش مرکزی خلیج فارس