روح الله نیکوکلام - دانشکده زمین شناسی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران، تهران
وحید توکلی - دانشکده زمین شناسی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران، تهران
رضا موسوی حرمی - دانشکده زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد

سازندهای کربنات دالان بالایی و کنگان، از گروه دهرم، بیشترین سنگ مخزن را در منطقه فارس ساحلی، زاگرس و خلیج فارس تشکیل داده اند و با نام مخازن دالان و کنگان شهرت یافته اند. در این مطالعه با تعیین گونه های سنگی با روش های شاخص زون جریانی ستاره ای، شاخص زون جریانی، لوسیا و وینلند در مقیاس میکروسکوپی با استفاده از داده های تخلخل و تراوایی که از مهم ترین داده های مغزه اییهستند به تاثیر فرایندهای دیاژنزی بر کیفیت مخزنی در سازند کنگان و بخش بالایی سازند دالان پرداخته شده است. در این مطالعه ۹۳۰ داده تخلخل و تراوایی و ۵۰۰ تصویر مقطع نازک مربوط به مغزه های حفاری بررسی شده است. فرایندهای دیاژنزی دولومیتی شدن، سیمانی شدن، انحلال و انیدریتی شدن در محیط های مختلف دیاژنزی بیشترین تاثیر را بر کیفیت مخزنی توالی های مورد مطالعه داشته است. گونه سنگی شاخص زون جریانی ستاره ایی روش جدیدی برای تقسیم بندی مخزن به واحدهای جریانی دارای ویژگی های مشترک کنترل کننده جریان سیال برای کاهش ناهمگنی مخزن است که متاثر از اندازه منافذ گلوگاهی می باشد. در این مطالعه با استفاده از این روش ۵ واحد جریانی شناسایی گردید و با سایر گونه های سنگی در مقیاس میکرسکوپی مقایسه شد که به علت عدم ارتباط بین عوامل کنترل کننده کیفیت مخزنی و خصوصیات پتروفیزیکی، تفکیک مطلوبی بین واحدهای مخزنی از غیر مخزنی در بین واحدهای جریانی تعیین شده با این روش برقرار نشد.

گونه سنگی، سازند کنگان، بخش فوقانی سازند دالان، شاخص زون جریانی ستارهایی، وینلند، لوسیا