زینب اورک - کارشناس ارشد ژئوشیمی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود
اشکان ملکی - کارشناس ارشد مهندسی نفت، دانشکده مهندسی نفت، دانشگاه سمنان

فارس ساحلی و بخش ایرانی خلیج فارس یکی از بزرگ ترین تجمعات گاز طبیعی در ایران را در برمی گیرند. پژوهش حاضر به بررسی کمیت، کیفیت، نوع کروژن، بلوغ حرارتی و گسترش رخساره آلی سازند کنگان در یکی از میادین گازی فارس ساحلی میپردازد. بدین منظور تعداد ۲۹ نمونه از سازند کنگان توسط دستگاه پیرولیز راک-ایول ۶ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این ارزیابی نشان می دهد نمونه هایی که مورد مطالعه قرار گرفتند دارای کروژن های نوع III ،II و مخلوطی از III/II می باشند و دارای پتانسیل هیدروکربن زایی ضعیف و از لحاظ بلوغ مواد آلی در وضعیت بالغ و در اوایل پنجره نفتی میباشد. رخساره های آلی این سازند در محدوده BC ،B و C می باشند. تنوع رخساره های آلی ناشی از تغییرات جانبی رخساره ها و تغییرات نسبی سطح آب دریا در زمان رسوب گذاری این سازند می باشند. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان می دهد که سازند کنگان به بلوغ مناسب جهت تولید هیدروکربن رسیده است و توانایی تولید نفت و گاز را دارد.

سازند کنگان، ژئوشیمی آلی، میدان گازی، فارس ساحلی