محمد رومیانی - نویسنده
اکبر کارگربیده - مسئول مکاتبه
حبیب اله حمزه زرقانی - نویسنده
ضیاءالدین بنی هاشمی - نویسنده

نماتدهای ریشهگرهی (Meloidogyne spp.)، یکی از عوامل محدودکننده کشت خیار در مزارع و گلخانهها محسوب میشوند. تقویت خاک با کودهای حیوانی یا شیمیایی در کاهش میزان خسارت ناشی از این نماتدها موثر است. به همین منظور در سال ۹۲-۹۳ طی یک آزمایش اثرات سه سطح ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرم گوگرد/کیلوگرم خاک در زمان کشت و ۴۵ روز قبل از کشت، در خاک سترون و غیرسترون در دو نوبت در گلخانه مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا دو عدد تخم یا لارو سن دوم نماتد/گرم خاک و سطوح گوگرد با خاک گلدانها مخلوط، سپس در نیمی از گلدانها بلافاصله و در نیمی دیگر پس از ۴۵ روز بذور خیار (رقم نگین) کشت گردید. به منظور بررسی اثر تبخیر گوگرد بر جمعیت اولیهی نماتد، نیمی از گلدانهای ۴۵ روزه درون کیسههای پلاستیکی قرار داده شد. نتایج آزمایش در دو نوبت کشت نشان داد که استفاده از ۵۰ میلیگرم گوگرد در کیلوگرم در گلدانهای حاوی خاک مزرعه، قرار داده شده داخل کیسه پلاستیکی به طور میانگین باعث افزایش ۳۶% وزن خشک شاخساره و ۱۱۴% وزن محصول نسبت به شاهد گردید. همچنین گوگرد ۱۰۰ میلیگرم/کیلوگرم خاک جمعیت نهایی و فاکتور تولیدمثل را به ترتیب ۷۰ و ۶۹% نسبت به شاهد کاهش داد.

خیار رقم نگین, شاخصهای رویشی, کنترل نماتد, فاکتور تولیدمثل