تخمین اثر بازگشتی به تفکیک صنایع سنگین و سبک ایران با افزایش درون زای کارایی انرژی
عنوان مقاله: تخمین اثر بازگشتی به تفکیک صنایع سنگین و سبک ایران با افزایش درون زای کارایی انرژی
شناسه ملی مقاله: JR_ATE-8-4_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_ATE-8-4_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
موسی خوشکلام خسروشاهی - عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه الزهرا
محمد صیادی - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی
خلاصه مقاله:
موسی خوشکلام خسروشاهی - عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه الزهرا
محمد صیادی - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی
یکی از چالشهای اقتصاد ایران، مصرف فزاینده انرژی است. بهبود کارایی انرژی به عنوان ابزاری غیرقیمتی، یکی از سازوکارهای مقابله با روند فوقالذکر است اما اثر بازگشتی پدیده ای اقتصادی است که وقوع آن باعث کاهش کامل یا ناقص ذخیره انتظاری انرژی ناشی از بهبود کارایی میشود. برآورد اثر بازگشتی در کنار برخورداری از توجیهات اقتصادی، میتواند برای سیاستگذاران در راستای اتخاذ تصمیمهای آگاهانه یاریرسان باشد. در این مقاله با مدلسازی درونزای بهبود کارایی انرژی، اثر بازگشتی صنایع به تفکیک صنایع سنگین و سبک برای دوره زمانی ۱۳۷۴-۱۳۹۸ با روش داده های پانل برآورد گردید. نتایج برای دوره مورد بررسی حاکیست که اولا صنایع سنگین و سبک ایران برخوردار از زیان های ناشی از مقیاس هستند اما در عین حال افزایش عوامل تولید باعث افزایش تولیدات این صنایع می شود. ثانیا بهبود کارایی انرژی در صنایع سنگین و سبک ایران دارای فرآیند "فراموشی حین کار" است. ثالثا متوسط اثر بازگشتی صنایع سنگین برابر با ۱۲۷/۳ درصد و همین رقم برای صنایع سبک برابر با ۷۱۱/۱ درصد است. قابل ذکر است که سهم جزء تولیدی اثر بازگشتی هم برای صنایع سنگین و هم برای صنایع سبک بیشتر از سهم جزء جانشینی بوده و به ترتیب برابر با ۶/۷۹ % و ۴/۹۳ % است.
کلمات کلیدی: اثر بازگشتی, کارایی انرژی درون زا, صنایع سنگین, صنایع سبک, مقایسه صنعتی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1414260/