محمدرضا زینالی - دانش آموخته دکتری عمومی دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
فرناز ملکی فرد - استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
آلاله رخشانپور - استادیار، گروه بیماری های درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمد یخچالی - استاد، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی سگ های شهرستان ارومیه به عفونت مزمن حاصل از تک یاخته ای هپاتوزئون کنیس بود. در طی سالهای ۱۳۹۷-۱۳۹۸، نمونه های خون اخذ شده از سگ های شهرستان به وسیله روش های ریزبینی و مولکولی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین تاثیر سن، جنس، نوع زندگی و آلودگی به کنه به عنوان عوامل خطر در میزان ابتلا به بیماری، مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع تعداد ۲۴۶ نمونه خون از ورید وداجی (۱۰۳ قلاده سگ ولگرد، ۹۹ قلاده سگ نگهبان، ۴۴ قلاده سگ خانگی) گرفته شد. کنه ها طی بازرسی بدنی سگ ها جداسازی و گونه های آن شناسایی گردید. در بررسی ریزبینی، ۵ نمونه (۰۳/۲ درصد) از گسترش های خونی آلوده به هپاتوزئون کنیس بودند. در بررسی مولکولی، ۲۳ عدد از ۲۴۶ (۳۴/۹ درصد) نمونه خون گرفته شده آلوده به هپاتوزئون کنیس بودند. در این مطالعه اختلاف معنی داری در میزان آلودگی سگ های نر و ماده و در سنین مختلف دیده نشد، در حالی که میزان آلودگی در سگ های ولگرد نسبت به حیوانات خانگی و سگ های نگهبان بیشتر بود. توالی تکثیر شده ژن ۱۸SrRNA هپاتوزئون کنیس در این مطالعه، در بانک اطلاعاتی ژن با شماره دسترسیMT۸۱۰۱۱۸  ثبت گردید. بررسیBLAST توالی های جدا شده از سگ ها در این مطالعه، موید ۱۰۰درصد شباهت توالی های جدا شده در این مطالعه با توالی ژنی ۱۸S rRNA هپاتوزئون کنیس در بانک ژن داشت. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، هپاتوزئون کنیس در سگ های منطقه مورد مطالعه می تواند باعث ایجاد بیماری شود.

ارومیه, سگ, کنه, هپاتوزئون کنیس, PCR