سیدامین الله علوی

فشارهای عصبی و روانی که به اصطلاح استرس نامیده می شود در زندگی روزانه ما به طور فراوان مشاده می گردد. دنیای صنعتی و فراصنعتی گرفتاریهای فراوانی ببار آورده است. نگرانی افراد نسبت به کار، خانواده، فرزند، دوری اعضای خانواده از یکدیگر و جدایی آنها، نگرانیهای مادران کارمند نسبت به وضع کودکان خود احساس گناه نرسیده به فرزندان، مشکلات اجتماعی، وضع اقتصادی و نیازهای گوناگون، انتظارات و توقعات سازمان از کارمندان، پیشرفت تکنولوژی و نگرانی و بیم از کهنه شدن معلومات و اطلاعات، مشکلات مدیریت و توقعات کارکنان همگی سبب می شود که فرد از لحظه بیداری بامداد تا هنگام آرمیدن شامگاه همواره دچار هیجانها، تنشها، نگرانیها و بیمها و امیدهای گوناگونی باشد که گاه با ظرفیت بدنی، عصبی، و روانی وی متناسب است و گاه با آن سازگار نیست، مجموعه چنین حالتها و فشارهای ناشی از آن در اصطلاح استرس نامیده می شود.