مروری بر اثرات سم شناسی اکولوژیکیفعلی دریای خزر

در طی 40 سال گذشته با الاخص در ده گذشته میزان آلودگی دریای خزر بطور چشمگیری افزایش یافته و متقابلاً فشارهای مربوط در اثر برخورد و تماس بشر با طبیعت بر روی سواحل و اکوسیستم های دریای خزر به صورت افزونی افزایشیافته است. دریای خزر حوزه آبی بسته به شمار میرود و به همین دلیل زمان ماند (residence time ) آلاینده ها در این دریا طولانی مدت است وباعث تعویق باز سازی آلودگی دریا میشود که این امر در بعضی موارد به سالها به طول میانجامد. منابع اصلی آلودگی دریای خزر در دو گروه طبقه بندی شده اند که شامل فعالیت های برون دریائی (درون خشکی) و یکسری فعالیتهای دور از کرانه به شمار میروند. بر اساس مطالعات سازمان حفاظتدریائی خزر (CEP ) در طی سال های 2001 و 2002 نشان داده شده است که دانه های ریز ناحیه جنوب دریای خزر تمایل بالایی برای انباشتن آلاینده ها با منشاء الی و معدنی دارند. اثرات آلودگی دریای خزر برگشت ناپذیر قلمداد شده بطوریکه شرایط زیستی آبزیان بمانند ماهیان ماهیان خاویاری و فوکدریائی را به مخاطره انداخته است که این متقابلا اثرات سوئی را از طریق چرخه غذائی و تجمع پذیری زیستی بر روی جوامع انسانی بر جای می گذارد.

Keywords:

دریای خزر , آلودگی , سم شناسی اکولوژیکی